|
Charlemagne zamanından Geç Gotik döneme kadar
Batı Avrupa Ortaçağ sanat ve mimarisi. Germen gelenekleri
kök saldığı ölçüde, Roma kültürünün çöküşü.
Charlemagne'ın renovatio'sunun, bir yandan daha
düzenli bir toplum kurarken, aynı zamanda yeni
bir iman çağının kapısını aralaması. Karolenj ve
Romanesk Avrupa'sında hızla çoğalan kilise ve
manastırların, yeni ilim ve sanat merkezleri haline
gelmesi. Daha sonra ise, ekonominin ağırlık
merkezinin kırsal alanlardan yükselen kentlere
kayması; madde âlemine eskisinden çok daha duyarlı
bir kültürel ortamın uçvermesi. Gotik görselliğin
realizmi ile Romanesk sanatın son derece stilize,
neredeyse soyut biçimleri arasındaki; keza, ortaçağ
kentlerinin silueti üzerinde yükselen yeni katedrallerin
parlak, aydınlık iç mekânları ile, bir önceki dönemin
massif ve karanlık kütleleri arasındaki tezat. Gotik
mimarînin, Yüksek Ortaçağın iman çağının en etkili
tanıklığını oluşturması. Bu dersin bir lisans dersi olarak
alınabilmesi konusunda, bkz HART 433.
|
