Charlemagne zamanından Geç Gotik döneme kadar Batı Avrupa
Ortaçağ sanat ve mimarisi. Germen gelenekleri kök saldığı
ölçüde, Roma kültürünün çöküşü. Charlemagne'ın
renovatio'sunun, bir yandan daha düzenli bir toplum kurarken
aynı zamanda yeni bir iman çağının kapısını aralaması.
Karolenj ve Romanesk Avrupa'sında hızla çoğalan kilise ve
manastırların, yeni ilim ve sanat merkezleri haline gelmesi.
Daha sonra ise, ekonominin ağırlık merkezinin kırsal
alanlardan yükselen kentlere kayması; madde âlemine
eskisinden çok daha duyarlı bir kültürel ortamın uçvermesi.
Gotik görselliğin realizmi ile Romanesk sanatın son
derece stilize, neredeyse soyut biçimleri arasındaki; keza,
ortaçağ kentlerinin silueti üzerinde yükselen yeni
katedrallerin parlak, aydınlık iç mekânları ile, bir önceki
dönemin massif ve karanlık kütleleri arasındaki tezat. Gotik
mimarînin, Yüksek Ortaçağın iman çağının en etkili
tanıklığını oluşturması. Bu dersin, bazı ek okumalar ve
diğer yükümlülüklerle birlikte, bir lisansüstü konferans
dersi olarak alınabilmesi konusunda, bkz HART 533.
|